تدوین استانداردهای آموزشی پایه برای منابع آموزشی و کمک آموزشی برای دوره کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه نوزادان: گزارش یک مطالعه دلفی

مقدمه: بکارگیری امکانات و فضاهای مناسب و استاندارد شده آموزشی می تواند تضمین کننده برنامه آموزشی اثربخش باشد. هدف این مطالعه، تدوین استانداردهای آموزشی پایه منابع آموزشی و کمک آموزشی دوره کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ویژه نوزادان بود. روش بررسی: مطالعه توصیفی- پیمایشی حاضر به روش دلفی با مشارکت 40 صاحب نظر در رشته پرستاری مراقبت ویژه نوزادان از سراسر ایران در سال 1393 انجام شد. صاحبنظران شامل متخصصین نوزادان و آموزش پزشکی، مدیران آموزشی، اساتید پرستاری کودکان، سرپرستاران بخش مراقبت ویژه نوزادان، دانشجویان و دانش آموختگان پرستاری مراقبت ویژه نوزادان، به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. مرحله اول، استانداردهای آموزشی مرتبط (24 گویه) از طریق مرورگسترده جمع آوری و در مرحله دوم طی سه دور به نظرسنجی گذاشته شد. دور اول و دوم به صورت تشکیل نشست با مشارکت 20 صاحبنظر از دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دور سوم با ارسال ایمیل به 40صاحب نظر از سراسرکشور انجام شد. داده های دور اول با استفاده از میانگین و درصد و دوردوم و سوم با شاخص اعتبار محتوا و نسبت اعتبار محتوا تحلیل شد. نتایج: در دور سوم 10 استاندارد آموزشی پایه برای دوره کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه نوزادان مورد توافق قرارگرفت. محورهای استانداردها شامل کلاس های آموزشی نظری و مرکز مهارت های بالینی مجهز، کارگاه آموزشی، محیط آموزشی مبتنی بر جامعه، تعداد کافی تخت های بخش مراقبت ویژه نوزادان، کتاب های تخصصی/سالن مطالعه دانشکده و بیمارستان، اینترنت وایرلس، اشتراک بانک های اطلاعاتی، تریای فعال و فرایند مصوب پژوهشی بود. نتیجه گیری: یافته ها می تواند برای ارزیابی امکانات آموزشی دانشکده های مجری دوره کارشناسی ارشد مورد استفاده قرار گرفته و الگوی مناسبی برای استانداردسازی سایر رشته ها باشد.